"Jesteśmy dłużej razem niż osobno"

 

            Oglądając dziś film "Hachiko" zdążyłam na kartce złapać piękne zdanie: " Jesteśmy dłużej razem niż osobno". Tak jest właśnie już z moim mężem. Ostatnio ktoś mnie zapytał jak to z nami jest. Mówię: "Jak w starym małżeńswie, raz jemy zupę, a raz drugie danie." Bo bywa różnie. Jesteśmy astrologicznymi 8mkami, co w filmie też zauważono, że "to szczęściarze, bo to osoby zesłane z nieba, żeby dalej żyć na ziemi. " Ciekawe porównanie. Ale coś w tym wszystkim jest.

             Mąż jest od wynajdywaniu dziury w całym. Powinien mieć taki zawód. Jak ktoś ma znaleźć usterkę w czymś nowym, mój "betatester" dokona tego w 5 sekund. A ja mam inne zadanie. Jak jedno uszkadza, wynajduje dziurę, to drugie musi wymyślić plaster. Co prawda z wiekiem idzie nam coraz gorzej. Może i na szczęście, bo nie muszę tyle naprawiać, a jemu się nie chce szukać. Nie zawsze było miodzio. Ale nadal on jest obok. A ja jestem mu wdzięczna, że jest. Czas idzie dalej.

              A ogólnie dzień był dziwny. Pełen zawieszania się. Co chwilę poklepywana szyłam króliki. Tomek jeszcze dostał gorączki, co jest niebywałe, i mnie martwi, bo odkąd dostaje odżywkę nie ruszała Go żadna grypa. Gdzieś w ciągu dnia wpało mi w ręce zdjęcie Tomka z dnia Jego 18stych urodzin. Był wtedy od dwóch miesięcy z rurką. Był chudziutki jak patyczek. Choć pamiętam, że przy zakładniu PEG wyglądał jeszcze gorzej. Dziś kładę się wdzięczna losowi, że Go mam. Że mam Syna, który odmierza czas naszego małżeństwa. Jest dowodem na to, że życie jest zakręcone jak zegarowe wskazówki, ale piękne jest ... po prostu piękne.

Ps. Jak chcecie książkę napiszcie do mnie na e-mail. Pewnie go znacie. :) To Wam wyślę.